خداوند، کانون مرکزی همه رحمت‌ها، محبت‌ها و مهرورزی‌هاست و آفرینش، ریشه در رحمت و مهرورزی خدا دارد. او هم بهترین حبیب است و هم بهترین محبوب؛ هم رحیم است و هم رحمان و این دو صفت، در صدر تمام سوره‌های قرآن، علاوه بر متن بسیاری از آیات، تکرار شده‌اند. در قرآن کریم چهار بار از خداوند متعال به عنوان "ارحم الراحمین"؛ برترین مهربانان، یاد شده است. شاید یکی از امید‌بخش‌ترین آیات قرآن، آیه 12 سوره انعام باشد که در آن خداوند نوید می‌دهد که مهرورزی را بر خویشتن حتمی کرده است.
خلقت، آیتی از مهربانی خداست و رسالت، شاهدی دیگر بر مهربانی‌های او و نزول قرآن کریم و دیگر کتاب‌های آسمانی، نشانه‌های رحمت عام او می‌باشند که زمینه را برای بهره‌گیری از رحمت خاص الهی فراهم می‌آورند.
رحمت الهی، بیکرانه است و مرزی برای مهربانی خدا نیست؛ "و رحمتی وسعت کلّ شیء".
بشر با استفاده درست از رحمت عام خداوند، شایستگی ورود به میهمان‌سرای خاص او را در بهشت برین، پیدا می‌کند.
در روایات اسلامی آمده است که مردی به پیامبر اکرم(ص) گفت: دوست دارم پروردگارم مرا مورد محبت خویش قرار دهد؛ چه کاری باید انجام دهم؟
کاش دلتنگی نیز نام کوچکی می داشت
نام کوچکی تا به جانش می خواندی:
نام کوچکی
تا به مهر آوازش می دادی،
همچون مرگ که نام کوچک زندگی ست
و بر سکوب وداعش به زبان می آوری
هنگامی که قطاربان
آخرین سوتش را بدمد
و فانوس سبز
به تکان درآید:
نامی به کوتاهی آهی
که در غوغای آهنگین غلتیدن سنگین پولاد بر پولاد
به لب جنبه ای بدل می شود:
به کلامی گفته و ناشنیده انگاشته
یا ناگفته ای شنیده پنداشته...
احمد شاملو
شیشه ای می شکند... یک نفر می پرسد...چرا شیشه شکست؟
مادر می گوید...شاید این رفع بلاست.
یک نفر زمزمه کرد... باد سرد وحشی مثل یک کودک شیطان آمد. شیشه ی پنجره را زود شکست.
کاش امشب که دلم مثل آن شیشه ی مغرور شکست،
عابری خنده کنان می آمد... تکه ای از آن را برمی داشت مرهمی بر دل تنگم می شد... اما امشب دیدم... هیچ کس هیچ نگفت غصه ام را نشنید...
از خودم می پرسم آیا ارزش قلب من از شیشه ی پنجره هم کمتر است؟ دل من سخت شکست اما،
هیچ کس هیچ نگفت و نپرسید چرا ؟
گویند سگ ده خوی نیک دارد که هر کس داشته باشد خوشبخت می شود.
منزل ندارد، این صفت از مجردان است ،
شب بیدار است و این صفت عبادت کاران است .
در سفر توشه بر نمی دارد، و این صفت اهل توکل است.
چون سفره گستردند کنار نشیند، و این صفت منعی طبعان است.
اگر او را بزنند و برانند به اندک نوازشی بر میگردد، واین صفت مریدان است.
در سختی و رفاه دست از صاحبش نمی کشد ، و این نشان صابران است.
پس از مرگ ارثی ندارد، و این شیوه از دنیا گذشتگان است.
همیشه گرسنه است، این نشانه مجاهدان است.
پیوسته ترسان است ، و این علامت صالحان است.
به کم قانع است، واین شیوه عاشقان است.
روزی سگی به گربه ای گفت: من به این صفتهای خوب در هیچ خانه ای جایم نیست چه شده است که تو هیچ صفت خوبی نداری در همه منزلها راهت می دهند؟
گربه گفت: به جهت آن است که تو حیوانی هستی غریب آزار و این یک صفت،همه صفات خوب ترا پوشانده است.
شما نمی توانید چیزی جز سایه تان را ببینید زیرا پشت به خورشید کرده اید!
در برابر خورشید صبحگاهی آزادید و در آنجا که نه خورشید است و نه ماه و ستاره نیز آزادید بلکه هرگاه چشمهایتان را در برابر هستی ببندید باز هم آزادید!
اما در برابر آنکه دوست می دارید برده اید زیرا او را دوست می دارید و در برابر آنکه شما را دوست می دارد نیز برده اید زیرا او شما را دوست می دارد!
عشق بازی کار هر شیّاد نیست
این شکار دام هر صیّاد نیست
عاشقی را قابلیت لازم است
طالب حق را حقیقت لازم است
عشق اوّل از معشوق سر زند
تا به عاشق جلوه ای دیگر دهد
شاهد این مدعی خواهی اگر
.بر حسین(ع) و حالت او کن نظر
هر چی آرزوی خوبه مال تو هرچی که خاطره داری مال من
اون روزای عاشقونه مال تو این شبای بی قراری مال من...
لیست کل یادداشت های این وبلاگ
